Muy Rapido!!

Lieve mensen,

Even snel een verhaaltje van de afgelopen 2 weken in Cusco!
Inmiddels zit ik lekker in Arequipa.

Mijn laatste 2 weken in Cusco zijn voorbij gevlogen. Echt heel raar! Maar echt een super tijd gehad.
De afgelopen 2 weken ben ik elke ochtend naar Wawacha gegaan. Na het ontbijt op school liep ik naar de busterminal. Gelukkig was Martina, degene die over vrijwiligerswerk gaat op de school,isl de eerste dag met mij meegegaan. Zodat ik wist waar ik naar toe moest en waar ik op en uit moest stappen. De eerste twee keren, stapte ik te vroeg of te laat uit, haha. Maar was dichtbij, was goed te lopen. Dus zo ben ik eigenlijk vier weken onderweg geweest met een klein busje met de locals. Soms was het goed te doen maar vaak genoeg was het stampesvol in zo´n klein rotbusje. Maar het is allemaal goed gegaan, en achteraf had het toch best wel wat.
Afgelopen donderdag heb ik de laatste simpele Engelse les gegeven aan mijn groepje kids van 4 years old. Was erg leuk en je ziet dat ze eerder Engels hebben gehad van andere vrijwilligers. Maar de nieuwe woorden gingen ze na een poosje ook onthouden. Super leuk om dat dan te zien. Afgelopen vrijdag heb ik afscheid genomen van mijn vrijwilligerswerk. Ik heb nog een keer fruit voor ze meegenomen, de kids krijgen weining tot geen fruit thuis en voordat de kids weggingen gaf ik ze nog wat kleine smarties mee en ballonnen. Helemaal blij waren ze ermee.
Na toch wat moeite te hebben met wat cultuurverschillen, was het toch minder om deze kinderen en de drie Professoras gedag te zeggen. En om ook een kindje achter te laten, wanneer je weet hoe het thuis er aan toe gaat met hem. En dat is niet niks, maar om dit moment kan ik er niks tegen doen. En zo zijn er nog meer verhalen die achter deze kids zitten en je wensde dat ze het beter hadden en dat ze het in de toekomst beter krijgen, maar waarschijnlijk de kans klein is.

Verder in de afgelopen twee weken was ik lekker in de middagen vrij, in die middagen trok ik op met Eric uit New Orleans en wat uurtjes met Andrea, voordat ze les had. Ik ben naar een Inca museo geweest, geprobeerd een Coco musuem te vinden, maar dat lukte niet helemaal.Dus hielden we dat maar voor gezien.
Voor de rest niet veel bijzonders gedaan in de middagen.
Op een vrijdag was ik weer vrij van mijn vrijwilligerswerk, er was een Siestadag in de stad,dus veel scholen gaven vrijaf. Die ochtend heb ik Claudia weer ontmoet uit Zwitserland, erg leuk!! Weer even bijgeklets. Ik heb haar ontmoet in de studentenhuis in de tijd dat we in Quito, Ecuador zaten. Was leuk om elkaar weer te zien en dat in een ander land!!
Met een groepje heb ik in de avond meegedaan met trivia, super grappig. Al wonnen we niet, het was hilarisch.
Gelukkig was het in de laatste week van Cusco goed weer, de derde week was het overdag al erg koud en regende het paar dagen. Was wat minder, zeg maar.
Nu weet ik trouwens ook waarom de mensen in Peru van die rode en schrale wangen/gezichten hebben. In de delen waar ik tot nu toe ben geweest, is de lucht erg droog, is het koud en zitten we erg hoog. En de meeste mensen geen creme of wat dan ook voor de droge huis. Daarom zie je dan ook vaak van die schrale wangen. Op mijn vrijwilligerswerk zag je ook veel kinderen met van die schrale en rode wangentjes.

Vorige weekend ben ik samen met Andrea en 5 andere jongens naar Lake Titicaca geweest. Was super.
Vrijdagavond namen we de overnight bus to Puno, het duurde ongeveer 7 uur. Rond half 6 in de ochtend kwamen we aan in Puno, waar we werden opgehaald door de organisatie waar we mee waren. We gingen eerst naar hun kantoor. Daar hadden we breakfast. Om na twee uur weer op pad te gaan naar de haven. Daar werden we op een boot gezet met andere mensen en een gids. Op weg om meer van Lake Titicaca te zien. We hebben een groep locals bezocht op een floating islands. Is als het ware een klein stuk eilandje die de mensen zelf gemaakt hebben van riet. Ze knippen elke keer stuk van het riet en stampen dat weer plat op de grond, waardoor een grote stapel riet en grond ontstaat. Zodat de mensen op dat grond kunnen leven. De grond is altijd zacht en levendig. Een rieteneilandje.. Was leuk om die huisjes van hen te zien. En we hebben nog op zo´n traditional bootje van riet gevaren. Was leuk om te zien en mee te maken. Al vond ik het wel erg toeristisch.
Daarna vaarde we weer een stuk verder. We kwamen aan op het eiland Isla Amantaní. Een eiland waar we met een local familie gingen doorbrengen. Op het eiland zijn er geen hostels en er is geen electriciteit Dus wat doen de toeristen dan, verblijven gezellig in een localfamilie met onze ledlampje!
De groep werd gesplitst en verdeeld tussen de familie´s die op ons stonden te wachten aan de kant waar we met de boot aankwamen. Al bestond onze familie nog niet. Onze gids belden met allerlei mensen en wij liepen met zijn 5en door de hitte de berg. Wat minder was met de attituut. De hoogte.
We hadden het gevoel dat we erg om liepen en nergens naar toe loepen, Andrea ging al bijna van haar stokje daardoor. Uiteindelijk kwamen we aan bij een huisje waar we terecht konden. Zag er goed uit. Ik had samen met Andrea een kamer en de andere 3 jongen een kamer. De andere 2 jongens zaten in een andere familie. We kregen wat rusttime, voordat we een lunch kregen van de familie, die eigenlijk tussen een broer en zus bestond. Hij was denk ik rond de 21 jaar en de zus was 16 jaar oud. En ze maakten ons eten en zorgde voor ons. We kregen traditioneel eten. Was apart, maar goed te doen. Was leuk zo om tussen een local familie te zitten. Na de lunch moesten we allemaal op een bepaald punt verzamelen met de hele groep. Zodat we wat uitleg kregen van en een wandeling naar boven op de berg gingen maken. Was een mooi uitzicht, na een laatste uitleg mochten we kiezen of we naar de top wilden wandelen van berg papa of berg mama, weet de juiste naam even niet meer ;). Maar we kozen de berg uit Pachatata , betekend father earth en we kozen niet voor de berg Pachamama, betekend mother earth. Pachatata is net wat hoger dan de andere om de sunset te gaan zien. Je zag vanuit hier de mooie blauwe lake, een beetje sunset. Er waren te veel wolken om een goede sunset te kunnen bewonderen. Maar verder hadden we een erg mooi uitzicht. Gelukkig hadden we nog een jacket meegenomen en andere warme spullen. Hoe later het werd hoe kouder het werd bovenop de berg. Nadat we weer terug waren in het dorp, dronken we gezellig met de groep in een ´winkeltje´ en speelden we wat met kaarten. Daarna wachtte een dinner op ons. Broer en zus hadden lekker eten voor ons gemaakt. Daarna was het dan tijd om ons in tradiotionele kledij te verkleden. Andrea en ik hadden al helemaal ophet verkleedpartijtje verheugd en de siesta met de locals. Onze zus kleedde ons aan, een rok, blouse,een soort riem en een doek.De mannen kregen een poncho en een muts. Grappige is,dat dit eiland zijn eigen kledij heeft en weer een ander eiland hebben de mensen weer andere kleding.
Nadat we klaar waren,liepen we naar een groot ´huis´ waar het feest werd gehouden.Hilarisch om al die gringo´s te zien met die kledij tussen de locals,haha. Maar was super leuk en gezellig tussen de locals,simpel dansen in groepen en rondjes draaien. Ze dansen ze namelijk daar. Het was een errug leuke avond!! Rond 10 uur was de fiesta afgelopen en gingen we op tijd naar bed. De volgende dag moesten we weer vroeg opstaan.
De volgende ochtend kregen we een ontbijt,om daarna onze spullen te pakken en afscheid te nemen van deze lieve mensen.
We namen samen met de rest van de groep weer de boot, nu op weg naar een ander eiland,Isla Taquile.Hier had je ook een mooi uitzicht op de lake.
Daar hadden we een korte hike omhoog, lekker weer in de hoogte. Hadden een korte freeytime,daarna hadden we een lunch bij een localfamilie om daar wat meer informatie te krijgen waarom ze verschillende mutsen dragen en waarom ze het op een bepaalde manier dragen. Ze hebben mutsen voor een categorie leeftijd (oud-jong),single,getrouwd. Daarna gingen we weer terug naar de boot om weer terug naar onze beginpunt te varen.
Weer terug in Puno hebben we wat gedronken en later wat gegeten en de warmte opgezocht. We moesten namelijk nog een paar uur wachten, voordat onze bus vertrok terug naar Cusco.
Puno,is niet veel aan,maa Lake Titicaca was super!!

Aan het begin van mijn verhaal zat ik in Arequipa,maar inmiddels zit ik in Lima, straks gaan we naar Mancora, naar het strand.
Na de 4 weken in Cusco,heb ik besloten om niet alleen, maar samen met Andrea door Peru te gaan reizen, een week geleden zijn we begonnen,maar we hebben nu al erg veel gezien. En we genieten volop!
De verhalen komen later en de foto´s. Foto´s kan ik nu niet uploaden.

Chao chao